رباعی شماره‌ی ۸۱۰


از درد و بلای زندگی، خسته شدیم
‎زین صبح به شب دوندگی، خسته شدیم

ما را نبُود دگر توانی به خدا
کز این همه رنج و خستگی، خسته شدیم

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید