رباعی شماره‌ی ۷۲۰


از باده و می هر چه توانی به کف آر
با جام و قدح سر به بیابان بگذار‎

فارغ بشو از هر آنچه بگذشته به تو
باشد که تو را رها کند این دل زار

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید