رباعی شماره‌ی ۷۴۰


خواهی چو به خوشدلی نشینی به سریر
‎بشنو تو نصیحتی ز یک شاعر پیر

تاوان هر آنچه کرده‌ای را بپذیر
وز بهر خطای خود به کس خرده مگیر

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید