رباعی شماره‌ی ۸۰۰


تا هست مجال زندگی در بدنم
‎حاشا که دگر ز رنج و غم دم بزنم

ای سوزش قلب و معده و درد تنم!
از دست شما کجا روم جز کفنم؟!

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید