رباعی شماره‌ی ۶۶۲


معشوقه مرا دوباره پیدایم کرد
‎با عشوه گذشت و غرق سودایم کرد

گفتم که ندارمش دگر دوست، ولی
داد از تپش دلم که رسوایم کرد

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید