رباعی شماره‌ی ۶۴۹


دی مفتی شهر که یاوه می‌گفتی و مفت
از نان حلال و رنج و زحمت می‌گفت‎

چون نیک در او نظر کنی می‌بینی
از مفت‌خوری گردن او هست کلفت

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید