رباعی شماره‌ی ۸۳۴


بس نغمه سروده‌ شد ز مردان و زنان
درباره‌ی عشق و مرگ و هستی و زمان‎

خفتند همگی به خاک و دیگر پس از آن
نآورده کسی سخن از آنها به زبان

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید