رباعی شماره‌ی ۱۱


چون غوره‌ی نارسیده بودم بی‌تاب
انگور شدم، رسیده در عهد شباب

گفتند بشو مویز و شیرین، گفتم
جانم به فدای تلخی جام شراب


«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید