رباعی شماره‌ی ۱۱۴


گر جمله جهانیان به راهی بروند
چون کور شبانه در سیاهی بروند‎

نوری بفشان و خود گزین راه ز نو
شاید که به سوی قعر چاهی بروند


«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید