رباعی شماره‌ی ۱۶۷


بی دلبر و دلدار و ندیمی هرگز
بی جام می ناب و قدیمی هرگز‎

در عشرت این بهار و پروانه و گل
بی بوسه و آغوش صمیمی هرگز


«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید