رباعی شماره‌ی ۱۷۷


پرسید به عمر خود چه اندوخته‌ام
وز گردش این فلک چه آموخته‌ام‎

گفتم که اگر نیک به انسان نگری
چون شمع فقط به شعله‌ای سوخته‌ام


«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید