رباعی شماره‌ی ۲۹۰


روزی که مرا به گور جایم بکنند
وز باده و می مرا جدایم بکنند‎

صدها پشه‌ی خمار و دلتنگ شراب
گرد آمده و مرا دعایم بکنند


«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید