رباعی شماره‌ی ۲۰۸


در دور فلک چو نقطه‌ی پرگاریم
در صحن زمین چو سکه‌ی بازاریم‎

هیچیم میان خلق عالم، عجبا
خود را به زمانه تاج سر پنداریم


«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید