رباعی شماره‌ی ۱۲۲


چون لعبتکی به زیر این طاق کبود
بیچاره بشر، آدمکی بیش نبود‎

ناخواسته کرده او به این صحنه ورود
ناخواسته رفته او از این صحن وجود


«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید