رباعی شماره‌ی ۱۹۱


در کودکی عاشق جوانی بودم
گشتم چو جوان، اسیر نانی بودم‎

عمری پس از آن به حسرتش سر کردم
چشمی نگشوده، پیر و فانی بودم


«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید