رباعی شماره‌ی ۲۷


من غبطه خورم به آنکه او درویش است
کاری به کسی ندارد و در خویش است

تا خاک درش اگر که خواهم برسم
صد کوچه و منزل دگر در پیش است

(با صدای م. صادقی)

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید