رباعی شماره‌ی ۱۳۵


ای درد و بلای زندگانی، بدرود!
ای حسرت دوران جوانی، بدرود!‎

ای اشک مدام و گریه‌ی شام و سحر
ای زجر و شکنجه‌ی نهانی، بدرود!

(با صدای م. صادقی)

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید