رباعی شماره‌ی ۲۲۳


گر چرخ زمانه را زبان بود و دهان
می گفت سخن به خشم با خلق جهان‎

کردید به نام من شما نامردان
صد معصیت و گناه پیدا و نهان


«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید