رباعی شماره‌ی ۱۵۸


گر تیر و کمان و چلّه‌ام بود به بر
اندیشه به کشتن کسی بود به سر‎

بگرفته، نشانه کرده بر قلب فلک
تا غصه و غم رسد به پایان آخر


«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید