رباعی شماره‌ی ۲۱۲


با مستی و باده راه غم سد بکنیم
صد فتنه و صد بلا به آن رد بکنیم‎

چون گشت دمی پیاله از باده تهی
با جان خمار خود چه باید بکنیم


«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید