رباعی شماره‌ی ۶


گیرم می و باده را گرفتید از ما
گیرم که پیاله را شکستید هر جا

صد جام دگر به ما دهد ساقی دهر
تا عشرت عاشقان بماند برپا


«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید