رباعی شماره‌ی ۸


دلتنگ شبی به غصّه بودم تنها
کز میکده برخاست چنین بانگ و ندا

تنها چه نشسته‌ای که ساقی اینجا
پر کرده ز می پیاله، برخیز و بیا


«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید