رباعی شماره‌ی ۲۱۳


ما دست شکسته‌ را به ساغر بکنیم
با پای شکسته ره به آخر بکنیم‎

دل را نشکن که این نیاموخته‌ایم
با قلب شکسته روز و شب سر بکنیم


«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید