رباعی شماره‌ی ۴۷


باران که پی‌اش کمان رنگارنگیست
باریدن اشک عاشق دل تنگیست

هر قطره‌ی آن که بر زمین می‌افتد
صد ناله و شکوه از دل چون سنگیست

(با صدای م. صادقی)

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید