رباعی شماره‌ی ۱۶


پرسید کسی که خانه‌ی دوست کجاست
گویند مرا که هرچه خواهم آنجاست

گفتم چو نظر کنی به اعماق دلت
بینی که سرای دوست آنجا برپاست


«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید