رباعی شماره‌ی ۲۵۱


اشکست مرا به چشم و در دل زاری
ماتم زده، هم به خواب و هم بیداری‎

آشفته و بی‌تابم و در رنج مدام
زین درد که نام آن بود هشیاری

(با صدای م. صادقی)

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید