رباعی شماره‌ی ۲۸۶


مستانه شبی ز باده بودم دلشاد
ناگه پشه‌ای چنین دعایی سر داد‎

هر آنچه که وعده می‌دهندت به بهشت
ای رند! به زندگی گوارای تو باد


«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید