رباعی شماره‌ی ۲۶۰


دنیا به سکوت و شام تاریک بسی
پیدا نبود به ره نشانی ز کسی‎

بهر قدمی نمانده دیگر نفسی
کم مانده فقط به پا رود خار و خسی


«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید