رباعی شماره‌ی ۶۲


پیری به مرض بود و کسی فرمان داد
باید که به عمر او دگر پایان داد

آن پیر بشد علاج و آن قاصد مرگ
در ره اجلش رسید و در دم جان داد


«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید