رباعی شماره‌ی ۱۷۰


از میکده‌ای به راه بگذشتم دوش
دیدم دو هزار کوزه و خمره خموش‎

ناگه ز یکی آمدم این گفته به گوش
مستان همه جمعند، بیا باده بنوش


«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید