رباعی شماره‌ی ۷۷


روزی بر ما یار ز سویی برسد
مستانه و با جام و سبویی برسد

هرگز نبُریم امید دیدار رخش
حتی اگر آن به تار مویی برسد


«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید