رباعی شماره‌ی ۱۴۷


در روز اجل مرا به الکل شویید
تلقین ز خواص آن به گوشم گویید‎

کان بود به زخم روح و تن مرهم من
در شادی و غم دلم ورا می‌جویید


«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید