رباعی شماره‌ی ۸۷


انسان به جهالت است و نادان باشد
در بازی این زمانه حیران باشد

با جهل به سر کند، فقط نگذارد
این قصه برای عدّه‌ای نان باشد


«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید