رباعی شماره‌ی ۴۵


در محفل ما هر که بیاید نیکوست
از سوز دلش هر چه سراید نیکوست

ما را نبود هراس و اندیشه ز خار
کز غنچه و گل هر چه برآید نیکوست


«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید