رباعی شماره‌ی ۶۳


تا کی نشوی ز غصه و غم آزاد
بر عمر نگر که دادی آن را بر باد

با دوست نشین و گل بگو، گل بشنو
خوش باش و بگو که هرچه شد باداباد


«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید