رباعی شماره‌ی ۱۳۳


در خانه اگر رفیق و همراهی بود
بر شانه‌ی من جهان پر کاهی بود‎

یک‌ عمر اسیر ظلمت شب نبُدم
گر در دل آسمان مرا ماهی بود


«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید