رباعی شماره‌ی ۱۷


هنگام طلوع و مستی خورشید است
جام می سرخ آسمان در دید است

دلبر به بر و پیاله‌ام هست به دست
این لحظه به خاطرات من جاوید است


«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید