رباعی شماره‌ی ۲۶۸


کودک به بغل، به ظهر تابستانی
زد ماه‌رخی قدم به گورستانی‎

صد آه ز مردگان برآمد به حسد
بر کودک و آغاز ره و پستانی


«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید