رباعی شماره‌ی ۲۰۴


هر راه نرفته تا به آخر رفتیم
گاهی به دو پای و گاه با سر رفتیم‎

نگشود دری، ولی خوشا هر قدمی
سرمست به جرعه ای ز ساغر رفتیم


«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید