رباعی شماره‌ی ۴۲


بگذر ز قضاوت و ملامت ای دوست
هر کس که گنه کند مقصر خود اوست

ما را نه چنان دو چشم بینا دادند
کز دور عیان بود بر آن دانه ز پوست


«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید