رباعی شماره‌ی ۲۰۵


یکبار به حرف شیخ راه افتادیم
زان پس به چنین روز سیاه افتادیم‎

در وهم و خیال منجی و دین و خدا
از چاله درآمدیم، به چاه افتادیم


«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید