رباعی شماره‌ی ۳۱۳


باز از چه دهی خبر تو در مستی ما
آتش فکنی دوباره بر هستی ما‎

ای بخت سیه که رشک بردی همه عمر
بر باده و جام و عشق و سرمستی ما

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید