رباعی شماره‌ی ۳۵۹


از آنچه که رفته خاطری مانده به یاد
فردای ندیده پایه‌اش هست به باد‎

هرگز نشود دلت دمی خرّم و شاد
گر از دی و آینده نگردی آزاد

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید