رباعی شماره‌ی ۴۶۴


تا چند ز میم و نون و طا رفته به قاف
برخیز و به آسمان نگر در شب صاف‎

بنگر که میان عقل و ادراک بشر
تا فهم جهان چه ناگزیر است شکاف

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید