رباعی شماره‌ی ۳۱۵


داری تو به کف گر آب، بگذار و بیا
یک جام تهی بجوی و بردار و بیا‎

در میکده جرعه‌ی یقینت بدهند
بیخود منشین به شک و پندار و بیا

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید