رباعی شماره‌ی ۳۶۷


هرجا که درخت و کوه برپا باشد
خرّم ز شکوفه‌های زیبا باشد‎

در دامنه‌اش مرا سپارید به خاک
حقّا که بهشت من همانجا باشد

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید