رباعی شماره‌ی ۵۰۹


روزی به خود آمدیم و هشیار شدیم
از هستی و معنی‌اش خبردار شدیم‎

بالاتر از این گنه نبودی به جهان
زان پس به عقوبتش گرفتار شدیم

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید