رباعی شماره‌ی ۳۹۲


با ظلم و ستم به هر کجا می‌تازند
تا پرچم دین خود در آن افرازند‎

ای کاش از این جهنّم جهل بشر
در دوزخ بهتری مرا اندازند

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید