رباعی شماره‌ی ۴۲۶


این دفتر شعر هم به پایان آید
زان پیش که شاعرش به هذیان آید‎

ماندست کمی که هر رباعی پس از این
چون زیره شود که سوی کرمان آید

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید