رباعی شماره‌ی ۵۰۰


از تهمت ناروا بسی سوخته‌ایم
با اینهمه ساکتیم و لب دوخته‌ایم‎

دشوار بُود، ولی دریغا که چه دیر
پاسخ به سکوت و صبر آموخته‌ایم

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید